XX Konferencja Oddziału Leczenia Zaburzeń Osobowości i Nerwic 7.09.2024.

Przejdź do treści

XX Konferencja Oddziału Leczenia Zaburzeń Osobowości i Nerwic 7.09.2024.

Ośrodek Edukacji Badań i Rozwoju
Opublikowane według Piotr Biernacki w Konferencje · poniedziałek 02 Wrz 2024
W ubiegłym roku konferencję Oddziału Leczenia Zaburzeń Osobowości i Nerwic poświęciliśmy terapii traumy. W tym roku, naszą dwudziestą, jubileuszową konferencję, postanowiliśmy poświęcić terapii traumy.

W książce „Czystka” Katarzyna Surmiak-Domańska pisze, że w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku „(w) Niemczech, Austrii, Holandii, Włoszech, Finlandii i Norwegii PTSD rozpoznano u ponad czterech procent badanych. Najwyższy wskaźnik, trzynaście procent, stwierdzono wśród byłych więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych, osób pochodzenia żydowskiego, które przeżyły wojnę w ukryciu, oraz ocalałych z obozów japońskich. Najniższy, trzy procent, zaobserwowano wśród cywilnych ofiar wojny i uczestników ruchu oporu. Pośredni, siedem – u weteranów wojennych.
W 2008 roku podobne badania przeprowadzono u nas. Wynik był szokujący. Odsetek osób z objawami PTSD, które urodziły się przed rokiem 1939 i spędziły wojnę w Polsce, wyniósł trzydzieści i dziewięć dziesiątych. I to tylko dla osób pochodzenia nieżydowskiego. Dla Żydów przekroczył pięćdziesiąt pięć procent.”

Mówimy o kraju, w którym do dziś nie istnieje żaden państwowy program pomocy osobom z PTSD. Nieliczne fundacje i stowarzyszenia działają w trybie kolejnych projektów, zamykanych, kiedy kończy się finansowanie. W Oddziale spędzamy godziny, próbując znaleźć i zorganizować niezbędną pomoc dla ludzi, którzy doświadczyli przemocy, okrucieństwa i nadużyć. Często bezskutecznie. Nie ma ich, gdzie leczyć. Często nikt nie rozumie ich problemów. Przyjmujemy pacjentów, u których rozpoznawano zaburzenia psychotyczne, zaburzenia osobowości, zaburzenia depresyjno-lękowe, a nawet zaburzenia adaptacyjne, a u których nikt nie potrafił rozpoznać zaburzeń wynikających z traumy.

Brytyjska specjalistka w leczeniu zaburzeń dysocjacyjnych, Valerie Sinason, nazywa tych pacjentów „niewidzialnymi”. I dodaje: „nie możemy wiedzieć czegoś, czego nie możemy znieść”.

Chcemy spróbować wiedzieć coś więcej.
Edyta Biernacka

Szczegóły konferencji na stronie: olzon2024.pl


Ośrodek Edukacji Badań i Rozwoju, 30-393 Kraków, ul. J. Babińskiego 29
Wróć do spisu treści